නෙලා ගන්න බැරිවුන මල

අහම්බයෙන් නොසිතූ ලෙස
ඇය මා නෙතු සතු විය
අප නෙතු පෙම් බැඳුන් සිත් වලට රහසින
ක්ෂය වුනි කාලය අපට රහසින
සිටියෙමු අප නෙත් වලින් විඳමින පෙම් සුව

සිහින ලොවින් ‍මිදී මෙලොවට මා ආ කල
දුටුවා අප දුරස් වී හිදිනා බව
යලි ලං නොවෙනු ඇත මේ භවය තුල
රහසින් විඳිමි නොකියූ පෙම් කවේ රසය

සිහිකර හඩන්නට නොහැක මාහට
දකින සැම විට නුඹේ අසිරි රුව
අඩයි මා සිත මා නොදැන
පතනෙමි සිහිකර ‍නුඹේ රුව
දුරස් නොවේවා උපදින භවයෙන් භවයේ මගේ සුර කුමරිය

බොදවී පෙනෙයි මගේ කවි පබැදුම
අසනු රිසියෙමි නුඹේ සොදුරු පෙම් බස
නුඹ සතුටින්දැයි මා නොදනිමි
මා සිත දුකින් පෙගී ඇත


තනිකම පුරුදු මා
යලි නොසලමි කදුලු
‍පුරමි පෙරුමන්
හිමි කරගන්නට නුඹ මතු